ਸੂਤ

ਪੰਜਾਬੀ

ਵਿਸ਼ੇਸ਼/ਕ੍ਰਿਆ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (noun, masculine)

ਸੂਤ

1. . ਸੁਤਰ, ਧਾਗਾ, ਤਾਗਾ; #. ਵੱਟਿਆ ਹੋਇਆ ਧਾਗਾ ਜਿਸ ਨਾਲ ਰਾਜ ਸੇਧ ਵੇਖਦੇ ਜਾਂ ਜਿਸ ਨਾਲ ਤਰਖਾਣ ਨਿਸ਼ਾਨ ਲਾਉਂਦੇ ਹਨ; #. ਮੱਕੀ ਦੀ ਛੱਲੀ ਦੇ ਸਿਰ ਤੇ ਨਿਕਲੇ ਵਾਲ; #. ਇੰਚ ਦਾ ਚੋਥਾ ਹਿੱਸਾ, ਤੱਸੂ, ਬਹੁਤ ਕਮ ਮਿਣਤੀ (ਸੂਤ ਕੁ, ਸੂਤ ਭਰ), #. ਜਨੇਊ (ਸੂਤ ਪਾਇ ਕਰੇ ਬੁਰਿਆਈ); #. ਪ੍ਰਬੰਧ, ਇੰਤਜਾਮ, #. ਪਰਸਪਰ ਪ੍ਰੇਮ, ਮੇਲ ਮਿਲਾਪ, ਸਲੂਕ, ਮੀਜਾ, ਰਲੀ ਮਰਜ਼ੀ, ਸੁਲ੍ਹਾ; #. ਰੀਤ, ਰਿਵਾਜ, ਮਰਯਾਦਾ, ਸੰਜਮ 'ਹੁਤੋ ਸੰਸਾਰ ਸੂਤ ਇਹ ਦਾਸਾ'; #. ਸੂਤ੍ਰ ਆਕਾਰ ਦੀ ਮਠਿਆਈ ਜੋ ਖੰਡ ਵਿਚ ਪਾਈ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਸੇਂਵੀਂ, ਨੁਗਦੀ (ਲਡੂਆਂ ਅਰ ਸੂਤਭਲੇ ਜੁ ਬਨੇ); #. ਪਤਾਲੂ, ਨਲ; #. ਠੀਕ, ਦਰੁਸਤ, ਫਿੱਟ; #. ਰੁਕ ਸਿਰ, ਰੁਖ ਸਿਰ